تک بیتی
سيمين بهبهاني :
اينكه هر سو مي‌كشم با خود، نپنداري تن‌ست
گورِ گردان‌ست و، در او آرزوهاي من‌ست
بيدل :
با چنين دردي كه بايد زيست دور از دوستان
به كه نپسندد قضا بر هيچ دشمن زندگي
بيدل :
با درشتان، ظالمان هم بر حساب عبرتند
سنگ اگر مرد، است جاي شيشه سندان بشكند
نجيب شيرازي :
با دوستيت، دوستيِ غير محال است
بي‌كسْ شود آن كس كه ترا داشته باشد
غني كشميري :
با سايه تو را نمي‌پسندم
عشق‌ست و هزار، بدگماني
بيدل :
با شمع گفتم: از چه سرت مي‌دهي به باد؟
گفت: آن سري كه سجده ندارد چنين خوش است
+ نوشته شده در جمعه دهم تیر ۱۳۹۰ ساعت 15:58 توسط احسان
|
من دلم مي خواهد خانه ای داشته باشم پر دوست، كنج هر ديوارش دوستهايم بنشينند آرام، گل بگو گل بشنو، هر كسی مي خواهد وارد خانه پرعشق و صفايم گردد يك سبد بوی گل سرخ به من هديه دهد. شرط وارد شدنش، شست و شوی دلهاست، شرط آن داشتن يك دل بی رنگ و رياست.