قصیده
گاهي براي از تو سرودن غزل کم است
بس که قصيده پشت سرت... زير شال توست
+ نوشته شده در چهارشنبه سی و یکم تیر ۱۳۹۴ ساعت 18:34 توسط احسان
|
گاهي براي از تو سرودن غزل کم است
بس که قصيده پشت سرت... زير شال توست
من دلم مي خواهد خانه ای داشته باشم پر دوست، كنج هر ديوارش دوستهايم بنشينند آرام، گل بگو گل بشنو، هر كسی مي خواهد وارد خانه پرعشق و صفايم گردد يك سبد بوی گل سرخ به من هديه دهد. شرط وارد شدنش، شست و شوی دلهاست، شرط آن داشتن يك دل بی رنگ و رياست.