گفتمش قد بلندت به صنوبر ماند

گفت کاین دلشده را بین که چه کوته نظر است

سهل باشد گر بميرم، ليك بعد مرگ هم

بيم آن دارم كه بينم باز خواب زندگي

ز خاموشي بريدم من، زبان هرزه گويان را

دو لب برهم نهادم، كار شمشير دو دم كردم